Anioły i demony, diabły i szatany

[piotrz]

Aby zobrazować w co wierzę zapodam dwa linki
Podobnie uważam, a oni wyjaśniają dużo lepiej niż ja i zdecydowanie bardziej merytorycznie. Tak myślę
Demony

Artykuł mocno naciągany pod założoną tezę, plus błędy tłumaczenia spowodowane nieznajomością tematu (śleponarodzony nie był opętany!! nawet jeśli miał demona. Z tekstu polskiego wnioskuję, że był "demonized" ), niby się wszystko ładnie składa, ale niestety nie oddaje rzeczywistości. No i pomija dość spore, wcale nie pogańskie nauczanie apostoła Pawła na temat mocy i zwierzchności niebieskich. Pisał o tym kilka razy, zawsze jednoznacznie jako o bytach istniejących realnie w duchowym świecie, W Liście do Efezjan 1:21, 2:1-3, 5:11-15. A miał przecież objawienie bezpośrednio od Pana.
Czy Piotr, pisząc :" Bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć".
Ten sam Piotr relacjonując służbę Pana Jezusa powiedział:
Dz 19: 38 (B. Brzeska)
: "Iż Jezusa Nazareńskiego pomazał Bóg Duchem świętym i mocą, który chodził czyniąc wiele dobrego i uzdrawiając wszytki uciśnione od diabła, abowiem z nim był Bóg"
Widać problem z tłumaczeniem tego wersu w różnych wersjach tłumaczeń Biblii, niektóre twierdzą, że "opętanych przez diabła" inne, że "pod mocą diabła".
Tak czy inaczej jest to sprawa obiektywna również dla Piotra.

To, że pogańskie narody miały 'lepsze' rozeznanie w demonicznych sprawach duchowych wynika z tego, że miały z nimi bezpośrednio do czynienia, a co było przez Boga zabronione w Prawie, i czego Bóg nie musiał, ani nie mógł tłumaczyć Izraelitom. Oni zresztą uważali przecież że istnieją te duchowe moce, a anioł Zniszczenia był niejako sprzymierzeńcem Boga i wykonywał Jego polecenia.
Stąd 'świadectwa' o istnieniu tego duchowego, demonicznego świata w przeważającej części pochodzą również od nawróconych szamanów, czarowników, wróżów itd,.... itd.. bo oni mają z tym kontakt realny, ale… jak powiada Gerald: 'zawsze można sobie coś wyobrazić w głowie'.

W Biblii tego nie ma, bo być nie mogło nic poza ostrzeżeniami, aby się z tym nie "bratać".
Tutaj, może Eliahu by coś więcej wyjaśnił .

NT przedstawia Szatana, Diabła, jako wroga i przeciwnika Boga, zdejmując z Boga ciężar starotestamentowego poglądu, że Bóg czyni zło - KTO MNIE WIDZIAŁ, WIDZIAŁ OJCA, nigdy i nigdzie Jezus nie czynił zła, więcej, pokazuje Ojca jako tego, który zsyła deszcz i słońce na dobrych i złych, sprawiedliwych i bezbożnych.


"… (45) abyście byli synami Ojca waszego, który jest w niebie, bo słońce jego wschodzi nad złymi i dobrymi i deszcz pada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych" (Mt 5).
(Nawiasem, to jedna z wielu rzeczy, których Jezus uczył, o czym Żydzi nie wiedzieli, wbrew twierdzeniom Konq'a.)

Czy (Dz 14):
"(16) Za czasów minionych pokoleń pozwalał On wszystkim poganom chodzić własnymi drogami; (17) jednakże nie omieszkał dawać o sobie świadectwa przez dobrodziejstwa, dając wam z nieba deszcz i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością serca wasze.

"Demon niemy" (czy ślepy), nie był niemy, ślepy czy niemocy, lecz jest to określenie tego, co wywoływał w organizmie człowieka. Oczywiste jest, że to człowiek przemówił, a nie demon, bo po wygonieniu demona, który powodował, że człowiek nie mógł mówić, ten już mógł.

To, że gdzieś występuje "personifikacja" czegoś, nie znaczy, że można ją sobie wstawiać, gdzie komu pasuje. Język biblijny  jest rzeczywiście bardzo bujny i kwiecisty, ale tam gdzie jest miejsce na poetykę nie ma miejsca na opis rzeczywistości i na odwrót. Niestety nieudane ułatwienie sobie argumentacji, tutaj nie ma zastosowania, na co wskazują inne miejsca.
Biblia jest objawieniem postępującym, a ostatecznym objawieniem Boga jest Jezus, ponieważ "Boŋa nikt nigdy nie wiedział" - więc wszystko, co pisali ludzie wcześniej było w jakimś sensie też wyobrażeniem Boga, w które wkradała się po częsci ludzka natura - były to również 'cienie".
Jak to właśnie list skierowany do Hebrajczyków wyjaśnia:
Hbr 1 (B.W-P):
"(1) Wiele razy i na różne sposoby przemawiał Bóg kiedyś przez proroków do naszych ojców, (2) teraz zaś w dniach, które uchodzą za ostatnie, przemówił do nas przez Syna. To właśnie Jego ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy i przez Niego stworzył wszechświat. (3) Jest On odblaskiem chwały Boga samego i NAJDOSKONALSZYM WYRAZEM TEGO, CZYM JEST SAM BÓG. On to jedynie potęgą swego słowa podtrzymuje wszystko w istnieniu".

I stąd sprawa "duchów nieczystych", "demonów", "mocy i zwierzchności", "przeciwnika dusz waszych" itd... itd..
Nowe, doskonałe, objawienie Boga, którego widzimy w Jezusie, nie ma już w sobie objawienia Boga, który czyni zło, ale tego, który " który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy" (1TYm 2:4).

Oczywiście, że ma wszystko pod kontrolą, przy czym kontrola nie oznacza ręcznego sterowania wszystkim, bo to ludzkie wyobrażenie i jest to "duch kontroli", a nie Duch Boży.