Dlaczego chrześcijanie Biblię nazywają Słowem Bożym?

[Młodszy brat Szefa]

A ja mam pytanie Młodszy bracie Szefa
Co według Ciebie w tym złego, że chrześcijanie nazywają Biblię "Słowem Bożym" i jakie z tego mogą wynikać konsekwencje?

Dobrze, że zadajesz pytanie. Zmotywowałeś mnie, żeby wreszcie poruszyć drugi aspekt, który zapowiedziałem.  

Nazywanie Biblii Słowem Bożym ma zarówno dobre, jak i złe strony. Problem polega na tym, że tych pierwszych jest bardzo mało. Ja dostrzegam tylko jeden plus - dzięki takiemu nazewnictwu łatwiej jest ludziom uwierzyć, że jej treść jest prawdziwa i nie jest to "tylko mitologia". Minusów jest natomiast więcej i mają poważniejsze skutki. Po pierwsze, niektórzy ludzie (zwłaszcza protestanci) traktują z tego powodu każde zdanie zapisane w Biblii jako prawdę objawioną, która wyszła z ust Bożych. Co gorsza, traktują tak każde zdanie WEDŁUG ICH ZROZUMIENIA! W ten sposób czynią własne zrozumienie albo niezrozumienie tekstu Słowem Bożym. Mamy więc w istocie do czynienia z dwoma zjawiskami - brakiem dystansu do tekstu biblijnego oraz z podnoszeniem ludzkich pomysłów lub wymysłów do rangi prawdy objawionej. Prowadzi to do np. takich sytuacji jak w jakimś reportażu amerykańskim o rodzicach, którzy kiedyś dawali dzieciom klapsy, ale potem przeczytali u Salomona, że trzeba dzieci karcić rózgą, więc zastąpili nią klapsy, bo "Słowo Boże tak mówi".

Po drugie, Biblia jako Słowo Boże odwraca uwagę od właściwego SŁOWA BOŻEGO. Faktem jest, że Biblia jest książką o Słowie Bożym. Jeśli taką książkę nazywamy Słowem Bożym, to dlaczego książki o warzywach nie nazywamy warzywem? A książki o Elżbiecie II nie tytułujemy królową brytyjską?
Żeby nie być gołosłownym, Biblia siebie samej nie nazywa Słowem Bożym, ale nazywa tak pewnego człowieka:
"A przyodziany był w szatę zmoczoną we krwi, imię zaś jego brzmi: Słowo Boże. I szły za nim wojska niebieskie na białych koniach, przyobleczone w czysty, biały bisior. A z ust jego wychodzi ostry miecz, którym miał pobić narody, i będzie nimi rządził laską żelazną, On sam też tłoczy kadź wina zapalczywego gniewu Boga, Wszechmogącego. A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: Król królów i Pan panów." (Obj 19:13-16)
Czy to właściwe w Waszych oczach, aby człowieka zastępować książką, mądrą co prawda, ale jednak książką? Przykład tego mamy chociażby w tym wątku (wpis #44).