Dlaczego chrześcijanie Biblię nazywają Słowem Bożym?

[mateusz]

Jeśli powtarza się tezy za Stwórcą i Dawcą wszelkiego życia, to pomyłka jest wykluczona...

Tak by było, gdybyś miał gwarancję, że zawsze zrozumiesz te tezy dobrze. A takiej gwarancji nie masz nigdy - bo rozumujesz swoim umysłem, który jest, jak pisał wyżej kolega, niedoskonały :-)

Jeśli to brzmi abstrakcyjnie, to podam przykład. W Biblii masz Księgę Rodzaju - załóżmy, że jest to faktycznie nieomylne, bezbłędne Słowo Boże. Nie możesz jednak po prostu bez rozumowania przyjąć zawartych w niej tez, bo są na temat tej księgi dwie konkurencyjne teorie. Jedna mówi, że jest to poetycki, symboliczny opis początków świata i ludzkości, którego zadaniem jest nauczyć nas pewnych prawd o Bogu i nas samych. Druga mówi, że jest to literalny opis historyczny i w zamierzeniu miał być traktowany dosłownie.

Musimy wybrać, którą z dwóch interpretacji przyjmujemy. Ale tę decyzję podejmujemy naszym małym rozumkiem, nie mając dostępu do wszystkich informacji na ten temat. Możemy się spokojnie pomylić.

Inny przykład, z większymi konsekwencjami. Z Nowego Testamentu wynika, że Prawo Mojżeszowe nie obejmuje chrześcijan w całości. Pewne jego aspekty jednak dalej są w mocy, np. dalej nie wolno czcić innych bogów, uprawiać czarów oraz praktykować homoseksualizmu. Pytanie więc, czy nakazane przez Boga kary za te grzechy (przypomnę: śmierć) powinny dalej być w mocy w społecznościach chrześcijan. My wszyscy (mam nadzieję!) zgadzamy się, że zdecydowanie nie powinny. Ale historycznie wielu szczerych chrześcijan miało inną interpretację, dlatego organizowali polowania na czarownice, prześladowania religijne i różnego rodzaju kary dla gejów. Wycofano się z tego dopiero stosunkowo niedawno. Może być ciężko w to uwierzyć, ale do tej pory są w Stanach grupy domagające się przywrócenia tych przepisów.

Znowu: musimy wybrać jedną z opcji interpretacji, możemy się pomylić i cała odpowiedzialność spoczywa na nas. Nie ma żadnej gwarancji bezbłędności.

Także pomyłka nie jest wykluczona i jest wręcz pewne, że w przynajmniej części rzeczy każdy z nas się myli.