2017-03-05, 12:05 AM
(2017-03-04, 05:20 PM)mateusz napisał(a): - wszystko się zgadza dokładnie z historią aż do końcówki, gdzie w Dn 11:45 Antioch IV powinien umrzeć gdzieś w okolicach Jerozolimy w czasie kolejnej wojny z Egiptem, czego mu się w rzeczywistości zrobić nie udało.
M. in. dlatego ten rozdział się datuje na końcówkę rządów Antiocha IV - bo wszystko się w proroctwie zgadza aż do tego momentu. Jest jeszcze parę innych poszlak (np. użyty gatunek literacki, który akurat wtedy był popularny).
Wizja ta rozpoczyna się już w 10 rozdziale księgi Daniela i omawiana jest dalej w 11 oraz 12 rozdziale.
Jak przedstawione jest w wielu miejscach 10 rozdziału, proroctwo zostało przekazane bezpośrednio Danielowi w trzecim roku Cyrusa (536 p.n.e.)
"W trzecim roku [panowania] króla perskiego, Cyrusa, Danielowi, któremu nadano imię Belteszassar, zostało objawione słowo, słowo niezawodne: wielka wojna. On przeniknął słowo i zrozumiał widzenie." (Da.10:1).
Mateuszu - piszesz, że wszystko się zgadza dokładnie z historią a czy sam dokładnie sprawdziłeś, zestawiłeś te wypowiedzi z wydarzeniami historycznymi czy tylko bazujesz na zapewnieniach innych komentatorów?
Spróbuj sam przeanalizować tekst biblijny i samemu wyciągnąć wnioski.
Zastanówmy się nad podstawowym pytaniem, czy w 11 rozdziale księgi Daniela w ogóle jest mowa o Antiochu IV Epifanesie?
Jak tłumaczą komentatorzy żydowscy a za nimi katoliccy i wielu innych od 21 wersetu 11 rozdziału rozpoczyna się opis historii panowania Antiocha IV Epifanesa (175-164 p.n.e.)
Spróbujmy się tym komentarzom przyjrzeć bliżej i upewnić się czy w ich tłumaczeniu nie popełniono błędu, gdyż ma to fundamentalne znaczenie dla dalszego poprawnego zrozumienia tego proroctwa.
Aby to ustalić musimy zacząć analizę od wersetów jednakowo komentowanych przez wszystkich tłumaczy, żeby znaleźć wspólny punkt odniesienia, (pewnik).
A więc dokładnie wszyscy komentatorzy księgi Daniela są zgodni, że o Antiochu III jest mowa w Dan.11:18,19:
(18) :
„I obróci (skieruje) oblicze swoje w stronę odległych krain i zdobędzie wiele
Lecz usunie wódz znieważanie jego.”
(19 werset):
„Dla niego nic. Znieważanie jego zawróci na niego.
I obróci oblicze swoje ku twierdzom ziemi swej
Potknie się , upadnie i nie będzie znaleziony.”
Do tego momentu (Dan.11:18,19) wszyscy komentatorzy tłumaczą tą wizję podobnie, wszyscy są zgodni, że tutaj jest mowa o Antiochu III ( starożytnym królu północy).
Mając wspólny punkt odniesienia zastanówmy się więc nad ostatnim zwrotem tego tekstu:
„Potknie się , upadnie i nie będzie znaleziony.” - to zdanie zapowiada, nie tylko upadek Antiocha III, ale również upadek potęgi królestwa Seleucydów, występującego tu w roli króla północy (por.Ap.18:21; Je.51:64).
Historycy przyznają: „Po złamaniu Antiocha III supremacja potężnej republiki italskiej zaciążyła
nad całym Wschodem greckim” (Wielka Historja Powszechna, tom III, 1934, s. 262).
„Seleucydzi po tym ciosie nie zdołali się już nigdy podźwignąć, stając się państwem zależnym od Rzymu. Kiedy jeden z jego następców, Antioch IV Epifanes, wtargnął do Egiptu i nosił się z zamiarem opanowania Aleksandrii, wystarczyła interwencja posła rzymskiego, by zmusić go do porzucenia przedsięwzięcia” (Historia Powszechna Starożytność, 1979, Józef Wolski, s. 364).
Podobnie jak wcześniej w przypadku Persji, proroctwo nie zajmuje się wszystkimi królami z linii Seleukosa, i znów mamy przeskok czasowy, tym razem ponad 150 letni, aż do okresu panowania cezara Augusta.
(20 werset)
„I powstanie na miejsce jego, sprawiający że przyjdzie poborca chwałę(ozdobę) królestwa
I w dniach kilku złamany będzie, ale nie w gniewie i nie w bitwie.”
I powstanie na miejsce jego – (ten zwrot wskazuje na zmianę króla północy).
W późniejszym czasie Judea stała się prowincją rzymską, chwałą i ozdobą tego królestwa. August w celach podatkowych nakazał przeprowadzić w prowincjach cenzus, czyli spis ludności i ustalenie jej stanu posiadania. Ewangelista Łukasz pisze o tym w 2:1-5.
Daniel nie napisał, że król północy umrze „po kilku dniach”, od tego wydarzenia, lecz, że umrze w nieokreślonej przyszłości w kilku dniach „w dniach kilku”. Pod koniec lipca, w roku 14 n.e. August wyjechał z Rzymu. Podróż odbiła się ujemnie na zdrowiu starca. 19 sierpnia, po krótkiej chorobie, „zmarł spokojnie, nie odczuwając żadnych bólów. A takiej właśnie śmierci życzył sobie zawsze” (Cesarz August, A. Krawczuk, Ossolineum, 1990, s. 272).
Wielu komentatorów sugeruje, że wiersz ten odnosi się do dwunastoletnich rządów Seleukosa IV Filopatora (187-175), który odziedziczywszy po ojcu opłakany stan finansowy państwa, był zmuszony posłać swego zaufanego ministra Heliodora do Jerozolimy (chwały królestwa), aby
przejął na rzecz króla skarbiec świątynny. Seleukos IV został podstępnie zamordowany przez Heliodora. Zapowiedziany tu król miał jednak umrzeć śmiercią naturalną (nie w gniewie i nie w bitwie). Opis ten nie pasuje więc absolutnie do Seleukosa IV. Treść wersetu 21 nie może zatem
odnosić się do panowania Antiocha IV Epifanesa.
Większość komentatorów twierdzi że w wersecie 20 jest mowa o Seleukosie IV.
Pierwsza część na upartego jeszcze by pasowała, druga część już kompletnie nie pasuje:
„I w kilku dniach zostanie złamany, ani nie w gniewie ani nie w bitwie.” Biblia Poznańska
Wielu cesarzy było mordowanych lub ginęło na wojnach, cezar August umarł inaczej- „nie w gniewie i nie w bitwie.”
Natomiast Seleukos IV był zamordowany w gniewie - umarł w gniewie.
Więc oczywiste jest, że tutaj nie może być mowa o Suleukosie IV – historia nie potwierdza tego, absolutnie nie pasuje do Seleukosa IV.
Skoro treść wersetu 20 nie pasuje do Seleukosa IV to wiadomo że następne wersety nie mogą się odnosić do panowania Antiocha IV Epifanesa.
Większość komentatorów- żydowscy, katoliccy i inni uważają że tekst wersetu 20 odnosi się do Seleukosa IV a w następnych już do końca księgi Daniela jest mowa o Antiochu IV i koniec wizji.
W wersecie 20 znajdujemy argument, że jego tekst absolutnie nie pasuje do Seleukosa IV dlatego następnym nie może być Antioch IV.
Są to argumenty dla osoby, która umie samodzielnie logicznie myśleć, jeżeli tego nie zrozumie to wiadomo że dalej tej wizji nie będzie rozumiał .
Właśnie tutaj większość komentatorów w tym momencie się pogubiła i próbuje nieudolnie naciągać kolejne wersety od 21 do końca do Antiocha IV Epifanesa- pomijając przy tym wiele niewygodnych szczegółów i ignorując fakt, że ich komentarze nie pasują zupełnie do faktów historycznych z czego doskonale zdają sobie sprawę.
Np. w Biblii Lubelskiej przyznano, że historia nie potwierdza komentarzy do wersetu 40 i 45 lecz komentatorom tym widocznie to nie przeszkadza.
Gdy się człowiek pomyli to trzeba umieć przyznać się do tego a nie brnąć w kłamstwie i innych w błąd wprowadzać.
Pozdrawiam