Od przekonania o słuszności swej racji do zbawienia? Rozmowy niekończące się, nigdy;)

[Gerald]

Tak. Próbuję pogadać z wczasów i uważam, że nie jest to czas stracony.

Heh, wiem, jakie to wkurzające i czasochłonne pisanie z telefonu, aby było w miarę przejrzyście Ala fajnie, że próbujesz bo czasami "trzeci głos" bardzo się przydaje.

W moim subiektywno - obiektywnym odczuciu niektóre rzeczy wychodzą jeszcze za życia.

Tak, ale w tym przypadku chodzi o dogmaty, takie jak wiara w Trójcę czy piekło i takie rzeczy wyjaśnią się dopiero po drugiej stronie

Problem może być wtedy jak Daniel by zaczął nachalnie nastawać abyś przyjął Jego punkt widzenia.

I dlatego lubię z nim gadać bo nie próbuje, choć powtarza swoje argumenty, jak mantrę, ale ja swoje też powtarzam.

Na razie w moim odczuciu niektóre rozmowy zaczynają przypominać jazdę na łyżwach - zawodnicy się mijają, wszystko ładnie wygląda ale brakuje synchronizacji.

Ładne porównanie. Aby złapać synchron trzeba dużo ćwiczyć, czyż nie?

Wybacz mój mentorski ton, jeśli takowy da się wyczuć.

Nie da się wyczuć. Bardziej odebrałem Twój wpis, jako Twoją obawę, że w efekcie zaczniemy się okładać po głowach i dlatego pisałem o mediacji. Spokojnie, nie zaczniemy

chociaż z drugiej strony jakby nie patrzeć to ludzie na różnych stronach coraz bardziej hejtują będąc jednocześnie coraz mniej skorymi do dyskusji. Eh

.
O tym właśnie jest dyskusja, a przynajmniej ja tak to widzę.
O odrzuceniu jednych ludzi, uznających siebie za chrześcijan przez drugich ludzi też uznających siebie za chrześcijan.