Czasem apostoł Paweł widzi grzech nie tylko jako konkretne czyny, ale też jako stan, zepsucie, upadłą naturę, siłę zmuszającą ludzi do pełnienia swojej woli. To "coś" mieszka w ciele człowieka, walczy z nim (i zazwyczaj zwycięża), i - z tego co rozumiem - jest dziedziczone.
Najbardziej to widać w Rz 7:14-25.
Tak to widział Paweł, można się zgadzać albo nie.
Oczywiście autor filmiku czyta to jeszcze przez okulary Reformacji, dorzucając trochę współczesnego ewangelikalnego folkloru (epicka muzyka, intonacja "na Aragorna", świat ma 6 tys. lat).
Nie wiem co by apostoł Paweł odpowiedział na twoje pytania, ale prawdziwy kalwinista z pewnością by odesłał do Rzymian 9. Gdybym miał spekulować: Jezus nie ma grzechu, bo się począł za sprawą Ducha Świętego (chociaż akurat Paweł nic o tym nie pisze). Zbawienie nie jest bezwarunkowe, bo trzeba umrzeć i zmartwychwstać wraz z Jezusem, ukrzyżować ciało z jego popędami (Rz 6, chociaż 5:18-19 już brzmi bardziej uniwersalistycznie, w sumie nie wiem jak to rozumieć).
Najbardziej to widać w Rz 7:14-25.
Paweł napisał(a):Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu. Nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego, co chcę, ale to, czego nienawidzę - to właśnie czynię. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, to tym samym przyznaję Prawu, że jest dobre. A zatem już nie ja to czynię, ale mieszkający we mnie grzech. Jestem bowiem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać - nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka. A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny człowiek [we mnie] ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach. Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, [co wiedzie ku] tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego! Tak więc umysłem służę Prawu Bożemu, ciałem zaś - prawu grzechu.
Tak to widział Paweł, można się zgadzać albo nie.
Oczywiście autor filmiku czyta to jeszcze przez okulary Reformacji, dorzucając trochę współczesnego ewangelikalnego folkloru (epicka muzyka, intonacja "na Aragorna", świat ma 6 tys. lat).
Nie wiem co by apostoł Paweł odpowiedział na twoje pytania, ale prawdziwy kalwinista z pewnością by odesłał do Rzymian 9. Gdybym miał spekulować: Jezus nie ma grzechu, bo się począł za sprawą Ducha Świętego (chociaż akurat Paweł nic o tym nie pisze). Zbawienie nie jest bezwarunkowe, bo trzeba umrzeć i zmartwychwstać wraz z Jezusem, ukrzyżować ciało z jego popędami (Rz 6, chociaż 5:18-19 już brzmi bardziej uniwersalistycznie, w sumie nie wiem jak to rozumieć).