2018-09-10, 11:41 AM
Nie, chodzi o to, że słowo technicznie jest faktycznie skonstruowane jako liczba mnoga. Wygląda jakby było.
Ale w kontekście zdania jest używane jako liczba pojedyncza. Kontekst historyczny też sugeruje, że było używane jako liczba pojedyncza.
Przenieśmy to na język polski. Załóżmy, że widzisz w tekście słowo "Cosiowie". Jaka to liczba?
Ponieważ wiesz, że są w polskim słowa "Panowie", "Ojcowie" itd wydaje się, że Cosiowie to też liczba mnoga.
Ale kiedy czytasz to słowo w tekście okazuje się, że tam występuje tylko i wyłącznie w zdaniach typu: "Cosiowie mi powiedział", "Cosiowie przyszedł", "Wiem kto to jest Cosiowie" i tak dalej. Jest więc traktowane jako liczba pojedyncza.
A na dodatek to imię, którego konstrukcja zawsze pozwala na pewną elastyczność. Przykładowo, imię bohatera filmu "Tańczący z Wilkami" to w oryginale "Dances-with-wolfs". Bez kontekstu powiedziałbyś, że "Dances" to czasownik, ale kontekst zdania i fakt, że jest to imię, sprawia, że "dances-with-wolfs" jest to w tym wypadku rzeczownik.
Analogicznie sprawa wygląda z "Elohim".
Więc skoro jest traktowane jak liczba pojedyncza, to jest liczba pojedyncza i już.
Ale - tutaj inaczej niż Eliahu - nie ignoruję tak zupełnie faktu, że tekst, który mógłby użwać słowa "El" jednak używa słowa "Elohim", który mimo, że jest w liczbie pojedynczej, wygląda na pozór jakby był liczbą mnogą.
Dlaczego tak jest? Nie za bardzo wiem. Są tam różne domysły, ale mnie jakoś żadna teoria do tej pory nie przekonuje. Łącznie z tą, że chodzi tutaj o Trójcę (że to taka gramatyczna sugestia, że Bóg jest w jakimś sensie wielokrotny). No nie przekonuje mnie to specjalnie, ale czy to możliwe? No niby możliwe. Ale są przecież i inne możliwe wyjaśnienia.
Jak kiedyś umrę, to zapytam autora o co tu chodziło.
Ale w kontekście zdania jest używane jako liczba pojedyncza. Kontekst historyczny też sugeruje, że było używane jako liczba pojedyncza.
Przenieśmy to na język polski. Załóżmy, że widzisz w tekście słowo "Cosiowie". Jaka to liczba?
Ponieważ wiesz, że są w polskim słowa "Panowie", "Ojcowie" itd wydaje się, że Cosiowie to też liczba mnoga.
Ale kiedy czytasz to słowo w tekście okazuje się, że tam występuje tylko i wyłącznie w zdaniach typu: "Cosiowie mi powiedział", "Cosiowie przyszedł", "Wiem kto to jest Cosiowie" i tak dalej. Jest więc traktowane jako liczba pojedyncza.
A na dodatek to imię, którego konstrukcja zawsze pozwala na pewną elastyczność. Przykładowo, imię bohatera filmu "Tańczący z Wilkami" to w oryginale "Dances-with-wolfs". Bez kontekstu powiedziałbyś, że "Dances" to czasownik, ale kontekst zdania i fakt, że jest to imię, sprawia, że "dances-with-wolfs" jest to w tym wypadku rzeczownik.
Analogicznie sprawa wygląda z "Elohim".
Więc skoro jest traktowane jak liczba pojedyncza, to jest liczba pojedyncza i już.
Ale - tutaj inaczej niż Eliahu - nie ignoruję tak zupełnie faktu, że tekst, który mógłby użwać słowa "El" jednak używa słowa "Elohim", który mimo, że jest w liczbie pojedynczej, wygląda na pozór jakby był liczbą mnogą.
Dlaczego tak jest? Nie za bardzo wiem. Są tam różne domysły, ale mnie jakoś żadna teoria do tej pory nie przekonuje. Łącznie z tą, że chodzi tutaj o Trójcę (że to taka gramatyczna sugestia, że Bóg jest w jakimś sensie wielokrotny). No nie przekonuje mnie to specjalnie, ale czy to możliwe? No niby możliwe. Ale są przecież i inne możliwe wyjaśnienia.
Jak kiedyś umrę, to zapytam autora o co tu chodziło.